Bij de Stichting Vrienden van Andreas Schotel werken we enkel met vrijwilligers. Je mag dan ook zeker zeggen dat zij ervoor zorgen dat de organisatie draaiende wordt gehouden.

Als museum staan we hierin niet alleen, voor vrijwel alle musea in Nederland zijn de vrijwilligers onmisbaar. En zo’n 20% van de musea draait net als het Andreas Schotel Museum volledig op de tomeloze energie en toewijding van vrijwilligers.

Als dank voor het vele werk organiseert De Stichting Vrienden van Andreas Schotel jaarlijks een vrijwilligersuitstapje voor haar 30 vrijwilligers.

Het is ook al bijna een traditie geworden dat we dan op bezoek gaan bij een ander museum, het liefst met enige raakvlakken of binding met ons museum.

Dit jaar op 28 oktober, was het de beurt aan het Museum Klok&Peel in Asten.

Wat ooit begon als een museum met twee gescheiden collecties is inmiddels uitgegroeid tot een prachtig samenhangend museum.

De Klokken- en beiaardcollectie is van internationale betekenis. Er is een prachtige collectie topstukken uit geheel Europa, Azië en in het bijzonder uit China.

Maar naast het bewonderen van deze collectie leer je meer over de oorsprong van de klok, het luiden van de klok en het klokgieten. 

De natuurhistorische collectie van de Peel omvat een breed spectrum van objecten uit het gehele voormalige veengebied van Oost-Brabant en Midden-Limburg.

De binding met Esbeek was natuurlijk toch de naam van de in Asten gevestigde klokkengieterij Koninklijke Eijsbouts, die familiebanden heeft met de destijds in Esbeek wonende onderwijzer Joannes Maria Petrus Eijsbouts (1909-1992). Zijn zoon Jan is ook al jaren een actieve vrijwilliger binnen de Vrienden van Schotel.

Als we dan aan het eind van de middag weer terugkeren naar café Schuttershof waar we nog even napraten en -borrelen, is iedereen weer voldaan.