Magdalena Maria Rademaker, geboren op 28 januari 1924 te Kalmthout, heeft haar opleiding genoten aan de Rotterdamse en Haagse academie. Na het behalen van de akte Nijverheids-onderwijs NXI in 1946 kan ze les geven aan meisjesscholen. Na kort in Voorburg gewerkt te hebben is ze vanaf 1 december 1947 lerares aan de Industrieschool voor Meisjes te Rotterdam en komt in 1949 in dienst bij de Vereniging Algemene Scholen voor Beroepsonderwijs (A.S.B.). Vanaf 1968 leidt zij jonge vrouwen op tot leerkracht in het nijverheidsonderwijs bij A.S.B. De Windroos te Rotterdam. Per 1 januari 1979 krijgt zij op 54-jarige leeftijd eervol ontslag met een invaliditeitspensioen.

Rond de bevrijding in 1945 heeft Leen graficus Andreas Schotel leren kennen, bij wie ze verder in het etsen wordt onderricht. Ze gaat voor hem (naakt)model staan en de relatie wordt steeds intiemer. Zo komt ze met het gezin van Schotel ’s zomers naar Esbeek. Als eerstegraads lerares kan zij zich alleen in haar vrije tijd en met name in de vakanties met het etsen bezighouden. In Rotterdam inspireren de wederopbouw van de binnenstad en metrobouw haar, terwijl in Noord-Brabant de natuur, de aanleg van de aardgaspijp, de houtbedrijvigheid in Esbeek en de werkende Schotel inspiratie bieden. De vroege etsen worden gekenmerkt door een complexe tekening en ogen daardoor ietwat strak en statisch. Ze missen een artistieke los- en vlotheid, die latere, meer schetsmatige etsen wel laten zien, maar dat gaat dan ten koste van een heldere vormentaal. Ze verdedigt de schone druktechniek van Johannes Proost en Andreas Schotel met verve en exposeert haar werk tezamen met dat van hen. Voor zijn dood in 1984 geeft Schotel haar opdracht om over zijn artistieke nalatenschap en die van Proost te waken. De Stichting tot Beheer en Behoud van Kunstwerken wordt opgericht en in november 1986 opent ze bij haar huis te Rhoon het speciaal gebouwde Schotel Museum.

In Esbeek ontstaat in 1981 de Stichting Vrienden van Andreas Schotel als kunstuitleen en ze helpen haar De Schuttel te behouden en te restaureren. Geen wonder dat ze ertoe overgaat om bij testament de hele nalatenschap aan Esbeek te laten, waar in 2009 als onderdeel van café Schuttershof het Andreas Schotel Museum open gaat. Zelf brengt ze vrijwel dement haar laatste levensjaren in een verzorgingshuis door en overlijdt op 15 september 2010 te Rotterdam.  Door haar gedrevenheid en doorzettingsvermogen is de nalatenschap van Schotel bij elkaar gebleven en hebben de Esbekenaren er een levendig museum met wandelroute van gemaakt.

De expositie loopt van 20 januari t/m 15 april 2018.