In april kondigden we de komst aan van de Colombiaanse Juliana Rios, die in de voetsporen van Andreas Schotel enige tijd in Esbeek zou verblijven om hier, geïnspireerd door Esbeek en zijn inwoners, te werken als kunstenaar. Begin augustus zat de periode van Juliana’s verblijf in Esbeek er op en we kunnen inmiddels terugblikken om een heel geslaagd Artist-In-Residence project.
Op aanraden van Bart van Hoof was de keuze op haar gevallen. En haar openheid en hartelijkheid bleken een garantie voor een voortvarende integratie in de Esbeekse gemeenschap.
De eerste weken van haar verblijf besteedde Juliana aan het kennismaken met ons dorp en het verkennen van de omgeving. Vlotte schetsjes van de mensen op het terras van Schuttershof, aquarelletjes van het landschap dat ze per fiets of lopend op de Andreas Schotel Wandelroute verkende, waren de eerste van haar Esbeekse Scheppingen.
Met leden van de A.I.R.-werkgroep werden bezoeken aan musea gebracht in Nederland, zoals het Rijksmuseum in Amsterdam, De Pont in Tilburg en het Noord-Brabants Museum in ’s-Hertogenbosch. Vervolgens werd Juliana uitgenodigd mee te gaan naar de prijsuitreiking van Meest Innovatieve Dorp van Nederland. Esbeek won daar en Juliana raakte gefascineerd door de samenwerking tussen de Esbekenaren en wat dit voor het dorp oplevert. De gemeenschapszin, dat is wat Esbeek uniek maakt in haar oberservering en daarmee wilde ze iets doen.
Het vormde de basis voor het belangrijkste kunstwerk dat ze in Esbeek zou maken. Het zou een gouden greep blijken, die het eerste A.I.R.-verblijf tot een succes zou maken: een grote muurschildering! Juliana is goed bekend met deze kunstvorm, die onder de naam murales in Midden en Zuid-Amerika zeer populair is.
Ondertussen raakte Juliana meer en meer ingeburgerd in het dorp. Allerlei nevenactiviteiten vonden plaats, zoals het concert van haar bezoekende echtgenoot in de tuin van de Familie van Egmond, workshops met schoolkinderen, etentjes in het dorp en schilderopdrachten.
Maar boven alles kreeg het grootste project gestalte: de muurschildering “Walking Toghether”. Er volgde een oproep aan de Esbekenaren om voor een fotosessie te komen, die als basis voor het kunstwerk zou gaan dienen. De opkomst was groot en zo groeide ook de betrokkenheid van de bevolking met het project sterk. Eenmaal op locatie aan het werk bleek de belangstelling groot. Gedurende de weken dat Juliana bij het viaduct aan het werk was stopten talloze passanten en kwamen vele van de “geportretteerden” de voortgang bekijken. Het project werd zo een echt Esbeeks project dat de steun en interesse van de bevolking had. Het kunstwerk is niet zo zeer een groep portretten van de mensen uit Esbeek, maar eerder de verbeelding van een gemeenschap, een geheel. De kracht van samen. Al blijft het leuk om jezelf of bekenden op het werk te herkennen natuurlijk.
Als afronding van het geheel werd een echte onthulling georganiseerd en een kleine tentoonstelling in de voormalige school, waar Juliana haar woon- en atelierruimte had. De belangstelling hiervoor was erg groot, ongeveer 140 mensen werden ontvangen bij de opening van de tentoonstelling, waaronder de burgemeester en de wethouder. De tentoonstelling toonde zowel Esbeekse werken van Andreas Schotel als werken die Juliana Rios tijdens haar verblijf in Esbeek heeft gemaakt. Vele van haar werken betroffen voorstudies voor de grote muurschildering. Het publiek toonde grote waardering voor Juliana en haar werk. Na een toespraak van de Burgemeester en een uitleg door Juliana zelf toog het hele gezelschap in optocht naar het viaduct onder begeleiding van de muziek van Zuutjes Aon. Bij de onthulling volgde nog een toespraak van Bart van Hoof in zowel het Spaans als het Nederlands en dan viel het doek onder trompetgeschal. Een enorm kunstwerk kwam tevoorschijn, met daarop tientallen personen. Velen van de aanwezigen herkenden zichzelf op de schildering. Iedereen was vol lof en het hele publiek kon een toast op het succes van het project uitbrengen. Aan Juliana werd een originele ets van Andreas Schotel cadeau gedaan, als blijk van dank voor deze uitzonderlijke prestatie en de tomeloze inzet die dit van de kunstenares heeft gevergd.
Ook in de dagen na de onthulling kon de tentoonstelling in de oude school bezocht worden. Juliana mocht dagelijks tientallen mensen ontvangen. De belangstelling was ver boven verwachting en toont zonder meer aan hoe groot de belangstelling voor het hele Artist-In-Residence project in Esbeek en omstreken was.
Stichting Vrienden van Andreas Schotel
Door: Danny van Vliembergen