Het bleef twee jaar stil in Esbeek wat de projecten van de Vrienden van Andreas Schotel aangaat. Hoewel we juist door de Corona-maatregelen meer wandelaars op onze route zagen dan ooit tevoren, moesten zaken als evenementen rondom de Beeldentuin en het Artist in Residence Esbeek project (AIRE) in de ijskast gezet worden. Dit voorjaar konden we eindelijk de geselecteerde Mexicaanse kunstenaar José Luis López Galván in Esbeek verwelkomen.
60 Jaar lang observeerde Andreas Schotel Esbeek en omgeving en legde dit vast in zijn kunstwerken. Met dit gegeven als uitgangspunt is in 2019 het AIRE-project gestart. Het ging meteen voortvarend van start met Juliana Rios, aan wier verblijf de grote muurschildering onder het viaduct bij de Groenstraat herinnert. Nu stapt de in 1985 in het Mexicaanse Guadalajara geboren en opgeleide kunstenaar in deze voetsporen. Zijn werk bestaat uit schilderijen, grafiek en sculptuur. De nadruk lijkt op zijn schilderijen te liggen, waarmee hij in Mexico al enige naam heeft opgebouwd.
Galván is sterk beïnvloedt door het werk van meesters als Rembrandt, wiens kleurgebruik en lichtval in zijn werk terug te zien zijn en de vindingrijkheid uit het werk van Salvador Dalí. Mede daardoor doet zijn werk vaak ook sterk denken aan de kunstwerken van Jeroen Bosch. De inmiddels zeer ervaren schilder wijdt zijn werk aan thema’s als dood, angst of hypocrisie en probeert naar eigen zeggen met zijn werken een beeld van de werkelijkheid te creëren dat nieuwe perspectieven opent voor de kijker. Zo combineert hij mensen en dieren in één figuur. Hij gebruikt ook vaak symbolen. De haas staat bij hem voor onschuld. Toen hij meteen na aankomst in Esbeek een haas zag inspireerde hem dat tot het maken van zijn eerste schilderij hier: een haas in harnas, als was het een door Rembrandt geschilderd portret.
Naar aanleiding van exposities in Mexico wordt over hem geschreven: “Men kan hem beschrijven als een verfijnd tekenaar, uitstekende colorist en bezitter van een ‘koortsachtige verbeeldingskracht’. Hij schuwt het detail in werk zeker niet. De schilderijen zijn fraai uitgewerkt. Hij heeft een groot vermogen om echte en denkbeeldige vormen samen te voegen en vormen perfect te imiteren om ze, opnieuw samengesteld, deel van een nieuw verhaal in zijn composities te maken, vaak omgeven door geheimzinnige zwarte schaduwen die zijn werken mysterieus maken. Vaak oogt iets in eerste instantie normaal, maar is bij nadere beschouwing ontsproten aan de verbeeldingskracht van de kunstenaar”. Of hij door de inspiratie in Esbeek, hij is slechts 1x eerder buiten Mexico geweest, een geheel andere weg in zal slaan is afwachten natuurlijk. Maar de afgelopen weken is hij dagelijks bezig zo veel mogelijk impressies op te doen en die op schetsen en foto’s vast te leggen. Daarbij valt het op dat hij door kleine dingen wordt getroffen die ons niet opvallen omdat wij ze hier gewend zijn. Maar voor iemand met een frisse blik uit Mexico komend zijn het dingen die als bijzonder ogen. En een mogelijke inspiratiebron…
Had Juliana Rios nog de beschikking over het voormalige schoolgebouw, nu is de locatie verplaatst naar het oude handenarbeidlokaal, een losstaand gebouwtje tussen de oude school en de kerk, dus centraal in het dorp. Het is door vrijwilligers opgeknapt en ingericht als atelierwoning, waarin Galván zich ondertussen goed thuis voelt. Dit zal ook de komende jaren als onderkomen voor de artiesten dienen die Galván opvolgen. Bovendien integreert hij al goed in de Esbeekse samenleving, ondanks de beperkingen qua taal.
Naast enkele werken voor de collectie van het Andreas Schotel Museum wil Galván ook iets nalaten voor Esbeek in de publieke ruimte, zoals zijn voorgangster dat deed. Daarom is een nis in de gevel van het Schuttershof gereed gemaakt om er een schildering in aan te brengen. De komende weken kan heel Esbeek en de vele toeristen hem met dit project aan de slag zien.
Bovendien is het de bedoeling om met een expositie van zijn in Esbeek vervaardigde werk eind juli het verblijf af te sluiten.
Danny van Vliembergen
