Stem op Hilvarenbeek, wandelgemeente van het jaar 2018.

Stemmen?

Ga naar www.wandelkrant.nl of www.hilvarenbeek.nl/wandelgemeente en stem op Hilvarenbeek. U kunt dit doen tot en met 20 april. Vraag ook uw familieleden en kennissen hun stem uit te brengen, je kunt éénmaal stemmen via WIFI en éénmaal via 4G 

Elk jaar organiseert het blad “Te Voet” wandelkrant van Nederland, de verkiezing Wandelgemeente van het Jaar.

Elke gemeente in Nederland die meent aanspraak te kunnen maken op deze titel, kan zich hiervoor aanmelden. Het is dan ook niet onverwacht dat Hilvarenbeek met zijn talloze prachtige wandelgebieden zoals ’t Turkaa, Gorp en Roovert, Landgoed Anannina’s Rust, Landgoed de Utrecht en natuurlijk onze mooie Andreas Schotel Wandelroute aanspraak wil maken op deze titel.

Een titel met interessante aspecten, want naast de eervolle titel zal het meer bezoekers naar de gemeente Hilvarenbeek trekken, wat een belangrijke stimulans is voor de lokale economie.

Hilvarenbeek is een groene gemeente met prachtige wandelgebieden, waar vooral door vrijwilligers prachtige routes zijn gemaakt. Denk aan de “ommetjes” en de knooppuntenroutes van De Hilver en het Leijdal.

Als je op online wandelingen in de gemeente Hilvarenbeek gaat zoeken vind je de prachtigste titels zoals Langs de spijker op klikprintenwandeling.nl, Groene Wissel Hilvarenbeek op wandelzoekpagina.nl, Hilvarenbeek-Wellenseind op wandelnet.nl, wandelroute Roovertse Heide – wandelroute De Herdgang – wandelroute langs de Roovertsche Leij op kempische landgoederen.nl, Rooie Fikwandeling op tiphilvarenbeek.nl

Toch koos Hilvarenbeek ervoor om specifiek met de Andreas Schotel wandelroute aanspraak te maken op deze titel, wat momenteel dus een nominatie heeft opgeleverd.

De jury heeft een mooi artikel geschreven over de Andreas Schotel wandelroute:

De Andreas Schotel Wandelroute wordt wel een wandelmuseum genoemd, daarin schuilt enige waarheid, want heel soepel en charmant verbindt deze route bossen, akkers en vennen van het Brabants landschap met schilderijen, etsen en beelden geïnspireerd op het werk van Andreas Schotel.

Op een kalme verharde weg begint de route in het dorpje Esbeek, waar een beeldengroep wachtend op de (al lang verdwenen) stoomtram je meteen de route intrekt. Net buiten het dorp staat een schildersezel met daarop het uitzicht op de kerk van Hilvarenbeek, beeld en werkelijkheid vallen samen. Voorbij zijn (gerestaureerde) mini-atelier- en vakantiehuisje gaat de route het bos in, pikt een oude zandrug mee en komt uit op een laan met uitzicht over grote, kale akkers en aan de horizon de spits van de Esbeekse kerktoren. Het uitzicht is erg ruim, maar gelukkig is er de beschutting van een lange, gebogen bomenrij, waartussen het pad zich vriendelijk ontrolt. Aan het eind staat een grote sculptuur verwijzend naar de tijd dat ploegtrekkende paarden het werk in de landbouw deden. Na gedane arbeid is het goed verpozen aan de oevers van een ven, zoals blijkt uit de sculptuur van de baadster in de Broekeling. Naast de noeste arbeiders had Schotel oog voor vrouwelijk schoon, een sfeer van ontspanning hangt rond de zinnelijke beeldengroep bij dit rustig gelegen ven – dé plek om neer te vleien op de bank, en uit te kijken over ven en baadster.

De wandelroute komt aan op Landgoed de Utrecht, een beleggingsmaatschappij uit 1896 van de gelijknamige verzekeringsmaatschappij (inmiddels ASR), die niet alleen bomen plantte, maar ook in kenmerkende architectuur boerderijen en woningen voor bosarbeiders bouwde, een brandtoren oprichtte en een arboretum (met machtige sequoia’s) liet aanleggen. En daar stuit je ineens op een gigabeeld van de Meester zelf, opnieuw een werk van kunstenaar Hannes Verhoeven. En er is wel wat te zeggen voor de toelichting, waarin wordt gesteld dat deze route feitelijk een wandelmuseum is, een extensie van de beperkte binnenruimte van het kleine museum in Esbeek (waar de route start en eindigt) naar het ruime buiten van het Brabantse land.

Vervolgens moet je over het fietspad langs de erg drukke N269 – een kleine dissonant, want verder gaat de Andreas Schotelroute over rustige (zand)wegen en paden en biedt het een prachtige combinatie van boeiende kunst in een afwisselend landschap. Met aan het eind (of begin) een bijzonder fraai café met aangrenzende “binnenmuseum”, gewijd aan Andreas Schotel.

(Wim ten Brinke)